|
تغذیه برتر تارنمای تخصصی تغذیه و فیزیولوژی ورزشی |
||||||||||||||||||||||||||||
|
سه شنبه 24 آذر 1394برچسب:فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی, عوامل مرتبط با عملکرد ورزشی, مرتبط با سلامتی, :: 9:44 :: نويسنده : فرامرز کوچکی
فعالیت بدنی و فعالیت ورزشی اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما این واژه ها مترادف نیستند. فعالیت بدنی به آن دسته حرکات بدنی گفته می شود که بر اثر انقباض عضلات اسکلتی ایجاد و به افزایش بارز احتیاجات کالری یک فرد منجر می شود، که بیش از میزان مصرف انرژی در زمان استراحت است.
فعالیت ورزشی نوعی فعالیت بدنی است که همه حرکات بدنی، برنامه ریزی شده، سازمان یافته و تکراری را در بر می گیرید و هدف آن توسعه یا حفظ یکی از اجزای آمادگی جسمانی یا بیشتر از یکی از آنها می باشد. آمادگی جسمانی به مجموعه توانایی ها یا ویژگی هایی گفته می شود که افراد دارند یا بدان دست می یابند و با توانایی آنها برای انجام فعالیت بدنی مربوط می شود. معمولا این ویژگی ها به دو دسته یعنی وابسته به سلامتی و وابسته به مهارت تقسیم می شوند( کادر زیر)
در مقایسه با عوامل مرتبط با عملکرد ورزشی پنج عامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامتی برای سلامتیِ عمومی مهم تر می باشد. تعاریف عملیاتی از آمادگی جسمانی بسته به اهداف و نیازهای محققان متفاوت است.
آمادگی قلبی- تنفسی عبارت از توانایی انجام فعالیت های ورزشی پویا، با شدت متوسط تا شدید با گروه های عضلانی بزرگ و به مدت طولانی است. آمادگی قلبی – تنفسی واژه های معادل متعددی دارد و به روش های مختلفی ارزیابی می شود. یکی از این واژه ها حداکثر ظرفیت هوازی است.
نکته: حداکثر ظرفیت هوازی با افزایش سن کاهش می یابد. با این حال این امکان وجود داردکه سالمندان فعال در مقایسه با بزرگسالان جوان تر و کم تحرک، ظرفیت هوازی مشابه و یا حتی بیشتری دارند.
ترکیبات بدن به درصد نسبی ای از وزن بدن که از بافت چربی و بافت بدون چربی( عضله، استخوان، آب، غضروف ها) تشکیل شده است، اشاره دارد.
انعطاف پذیری به توانایی تحریک پذیری مفاصل در طول دامنه کامل حرکتی مفصل اطلاق می شود. انعطاف پذیری به عضله و مفصل مورد ارزیابی بستگی دارد؛ بنابر این انعطاف پذیری و ابسته به مفصل است.
قدرت عضلانی به حداکثر نیرویی اطلاق می شود که یک عضله یا گروهی از عضلات می توانند اعمال کنند.
استقامت عضلانی عبارت از توانایی یک گروه عضلات برای انجام انقباض های تکراری در طول یک دوره زمانی است تا جایی که موجب خستگی عضلانی شود، یا عبارت از توانایی حفظ درصد مشخصی از حداکثر انقباض ارادی برای یک مدت زمان طولانی است.
قدرت و استقامت عضلانی را می توان برای شکل دهی یک عامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامتی که آمادگی عضلانی خوانده می شود با هم ترکیب کرد. این واژه توصیف بهتری از حالت ترکیبی این دو عامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامتی است.
تهیه و تدوین: فرامرز کوچکی
منابع
1. خطوط راهنمای ACSM ویژه آزمون و تجویز فعالیت بدنی، ویرایش 9؛ ویراستار لیندا اس پسکاتلو؛ مترجمان عباسعلی گائینی، علی صمدی، مریم خالصی؛ ص 23-31، انتشارات حتمی 1393
2. راهنمای ارزیابی عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامتی ACSM ویرایش دوم؛ گریگوری بی دویر، شالا ای دیویس؛ مترجمان، حامد عباسی، علی صمدی، مریم خالصی؛ ص 12-17، انتشارات حتمی 1392
https://t.me/taghziehbartar درباره وبلاگ  این تارنما جهت افزایش ارتباط و آگاهی های علمی کارشناسان تغذیه ورزشی و فیزیولوژی ورزشی ایجاد گردیده است آخرین مطالب نويسندگان
|
||||||||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||||||||
آمار
وب سایت:
<-PollName->
